Καθώς όλο και πιο πολλοί άνθρωποι στρέφουν την προσοχή τους στην παρούσα στιγμή, βιώνουν ένα συναίσθημα αρμονίας εκεί όπου πριν απλώς ετοιμάζονταν να εκτελέσουν το επόμενο καθήκον. Όσο η επίγνωσή τους συλλαμβάνει αυτές τις μικρές στιγμές κατά τη διάρκεια της ημέρας, αντί να είναι γεμάτοι βιασύνη, ο εσωτερικός τους κόσμος και ο εξωτερικός κόσμος μοιάζουν να ομιλούν ο ένας με τον άλλο μέσα στη σιωπή. Ο χρόνος, η φύση, ο εαυτός μας εμφανίζονται να πάλλονται σαν να αποτελούν μέρη μιας διασυνδεδεμένης, πανταχού παρούσας καρδιάς. Μια απλή στιγμή είναι σαν ένας κόκκος άμμου που συνδέεται με έναν ζωντανό ωκεανό. Η συνειδητότητα και ο κόσμος της εγκαρδιότητας ανοίγουν εμπρός μας και ακόμη πιο σημαντικά, μέσα μας.
Καθώς η συνειδητότητα μας επαναφέρει στην ομορφιά της στιγμής, κάτι άλλο αρχίζει επίσης να συμβαίνει. Μέσα από ό,τι κάνουμε, κάτω από τις σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας από ένα απροσμέτρητο βάθος αναδύεται μία παρουσία. Αυτή είναι και η διαφορά μεταξύ του να σκέφτεσαι για τη ζωή και του να ζεις πραγματικά. Η ευφυΐα της καρδιάς αναπτύσσεται από αυτήν την άμεση εμπειρία. Κυριαρχούμαστε λιγότερο από το τι μας αρέσει και τι μας κάνει να δυσανασχετούμε σαν χαρακτήρες, το να βρίσκουμε την αποδοχή από τους τους άλλους, και περισσότερο από την κατανόηση και την δημιουργικότητα ενός ανεπτυγμένου εαυτού. Η δοτικότητά μας βρίσκει την ίδια της την πηγή. Η αντίληψή μας απορροφάται σε έναν εσωτερικό κόσμο, ένα βασίλειο χωρίς σύνορα, που φθάνει έως τους πλανήτες και τα αστέρια, την πραγματική μας ουσία.
Δεν πρόκειται περί μαγείας. Δεν συμβαίνει απλώς ξαφνικά. Για τους περισσότερους ανθρώπους ο διαλογισμός είναι μία πρακτική συγκέντρωσης. Αφήνουμε τις σκέψεις και αρχίζουμε να «λαμβάνουμε» την ειρήνη που βρίσκεται κάτω από αυτές. Νιώθουμε κατάπληξη όταν ανακαλύπτουμε ότι ο χώρος στην καρδιά μας είναι ένα ασυνήθιστο είδος μαγνήτη που μας τραβά όλο και βαθύτερα σε ένα μυστικό κέντρο. Όλα ξεκίνησαν για τους περισσότερους από εμάς όταν βρήκαμε τους εαυτούς μας να καταβυθίζονται εντός τους και να προσγειώνονται σε μία εσωτερική σιγή. Το σταμάτημα του αεικίνητου θεμελίου του μυαλού μας με την ταυτόχρονη λήψη της ησυχίας της καρδιάς μας, αυτό είναι εγκάρδιος διαλογισμός.
Ξαφνικά, ο διαλογισμός είναι πολλά περισσότερα από το να παρατηρούμε ποιοι και τι είμαστε στην στιγμή. Είναι μία πειθαρχία του να διέρχεσαι μέσα από από τα σύννεφα της σκέψης και των συναισθηματικών καταστάσεων. Η ανάσα της εγκαρδιότητας αναδύεται και καταβυθίζεται, αρμενίζει σαν τον χορό των χρωμάτων των φύλλων του φθινοπώρου. Αφήνοντας πίσω όσα πρέπει να μείνουν πίσω, γειωνόμαστε στην σιωπή της καρδιάς. Η σιωπή της καρδιάς μας, όπως φαίνεται, είναι μία απεραντοσύνη η οποία μεταβάλλει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τους εαυτούς μας, το πώς βλέπουμε τον κόσμο. Αναπνέοντας και μόνο σε αυτήν την απεραντότητα, εισπνέουμε την ουσία της καρδιάς. Η πλούσια αγάπη και η ειρήνη καθαρίζει την συναίσθησή μας όπως ένα μεγάλο σφουγγάρι για πίνακα είναι ικανό να αφαιρέσει τους πιο επίμονους λεκέδες. Οι επίμονες σκέψεις μας, τα άγχη, οι επιθυμίες μας, οι αναμνήσεις, όλα τα πράγματα που μας παρεμποδίζουν από το να δούμε καθαρά, ενώ γίνονται όλο και πιο καθαρά, μικραίνουν όλο και πιο πολύ μέχρι που εξαφανίζονται. Ποιος θα μπορούσε να το είχε σκεφτεί ότι υπάρχει ένας μεγάλος καθαριστής μέσα στην ίδια μας την καρδιά; Ποιος θα μπορούσε να το είχε φανταστεί ότι, ανακαλύπτοντας αυτήν την απεραντοσύνη εντός μας, μας απελευθερώνει από τις εμμονές μας, τις συνήθειες, τις κρίσεις, μας απελευθερώνει από τους ίδιους μας τους εαυτούς; Η ζεστή κενότητα της σιωπής, αποδεικνύεται ένας ευγενικός θεραπευτής πολλών πραγμάτων.
Γι’ αυτό τόσοι πολλοί άνθρωποι γαντζώνονται από τον διαλογισμό. Παίζεται ένα παιχνίδι γιγαντιαίων διαστάσεων, ένα παιχνίδι για την ελευθερία. Καθώς όλο και πιο πολλοί άνθρωποι συντονίζονται με τον εσωτερικό τους κόσμο, ο εξωτερικός κόσμος παύει να είναι ο ίδιος. Είτε τον αποκαλέσουμε ανακούφιση από το στρες, είτε κοσμικό χάρτη, ο διαλογισμός είναι η εύρεση ενός σπιτιού μέσα μας, την ύπαρξη του οι περισσότεροι από εμάς αγνοούσαμε. Διδασκόμαστε τα πάντα για τον κόσμο, όλα εκτός από το τι μπορούμε να συναντήσουμε όταν ταξιδέψουμε εντός μας. Η ασφάλεια, η ευημερία και το δέος μπρος στο απεριόριστο ον εντός μας είναι ένα θέμα για το οποίο θα άξιζε να μάθουμε. Πολλά από αυτά τα οποία αναζητούμε μέσα στον κόσμο βρίσκονται υπομονετικά μαζί με όλα όσα ανακαλύπτουμε μέσα από τον εγκάρδιο διαλογισμό.
Εάν το μόνο πράγμα που υπήρχε ήταν η συνειδητότητα, εισάγοντάς μας στην ευκαιρία του να ζούμε την παρούσα στιγμή, αυτό και μόνο θα ήταν αρκετό. Αλλά για πολλούς από εμάς, η συνειδητότητα έχει ζωοδοτήσει την εγκαρδιότητα που ισοδυναμεί με πολλά παραπάνω. Ζώντας με την καρδιά μας στην στιγμή, είναι ένα αποτέλεσμα της εύρεσης του τεράστιου σύμπαντος εντός μας. Κάθε ένας από εμάς δεν είναι τίποτα παραπάνω ή τίποτα λιγότερο από έναν λαμπρό ήλιο, ένα φως χωρίς αρχή ούτε τέλος. Απίστευτα είναι τα όσα καταθέτουν απλοί άνθρωποι και οι επί πολλά έτη διαλογιζόμενοι έχοντας εξερευνήσει την εγκαρδιότητα.
Θέλουμε να διαλογιζόμαστε, να ρίχνουμε μία άγκυρα σε αυτό το ασφαλές λιμάνι ξανά και ξανά. Η σκέψη και η επίγνωση, η προσωπικότητα και η ψυχή, είναι διαφορετικά πράγματα. Ο διαλογισμός Heartfulness φέρνει αυτό το γεγονός όλο και πιο πολύ στην προσοχή μας. Οραματιζόμαστε έναν κόσμο όπου τα παιδιά στο σχολείο, οι εραστές που οσφραίνονται την αγάπη, οι επιχειρήσεις και οι κυβερνήσεις, όλοι σχεδιάζουν, εισπνέοντας την ίδια ουσία της καρδιάς. Η ουσία της καρδιάς καθαρίζει τα μυαλά μας, αποκαθιστώντας την καρδιά μας. Η ουσία της καρδιάς μας ανοίγει και πάλι στο παιδί που έχουμε όλοι μέσα μας, την πηγή της εμπιστοσύνης μας, δυναμώνοντάς την επίγνωσή μας, δίνοντάς μας μία αίσθηση ολότητας που συμπληρώνεται, καθώς μοιραζόμαστε τον εσωτερικό μας θησαυρό. Σαν απλή συνειδητότητα που εξαπλώνεται στη μία γειτονιά μετά την άλλη, ο κήπος της εγκαρδιότητας μεγαλώνει. Η εσωτερική ηρεμία τίκτει ένα νέο DNA του να βρισκόμαστε σε σύνδεση. Η εγκαρδιότητα και εμείς καλλιεργούμε την επίγνωση για να μεγαλώσουμε σε έναν καινούργιο κόσμο.
